Rodzaje korozji metali

Wyróżniamy wiele odmian korozji metali: korozja równomierna, lokalna, międzykrystaliczna, selektywna, naprężeniowa, zmęczeniowa i elektrochemiczna. Spośród wymienionych metod korozji wybrano korozję naprężeniową aby przybliżyć zjawisko pęknięć korozyjnych spowodowanych zniszczeniem metalu.

(źródło zdjęcia: www.rynekfarb.pl)

Korozja naprężeniowa jest szczególnym przypadkiem korozji międzykrystalicznej, która powoduje niebezpieczne pękanie korozyjne. Aby wystąpił ten rodzaj korozji potrzeba dwóch czynników działających jednocześnie: naprężenia rozciągające pierwszego lub drugiego rodzaju oraz środowiska korozyjnego. 

Naprężenia pierwszego rodzaju, zwane inaczej makroskopowymi, to naprężenia równoważące się w obszarach, których wielkość jest porównywalna z wielkością danego ciała. Powstają między innymi podczas: obróbki plastycznej, spawania, montażu konstrukcji. Naprężenia drugiego rodzaju, zwane mikronaprężeniami, są naprężeniami równoważącymi się w obszarach rzędu wielkości ziarn i powstają gdy dochodzi do niejednorodnego chłodzenia lub nagrzewania materiału oraz podczas lokalnych przemian fazowych [1]. Powszechnie wiadomo, że występuje zależność między stanem naprężenia materiału a jego odpornością na korozję. Naprężenia rozciągające przyspieszają powstawanie korozji międzykrystalicznej a ściskające, podwyższają odporność na zużycie.

Przyczyną pękania korozyjnego pod działaniem naprężenia jest powstawanie dużego odkształcenia plastycznego w wierzchołku szczeliny. Wtedy też, ciągła warstewka tlenkowa zostaje przerwana, a środowisko korozyjne zaczyna reagować z tytanowym podłożem. Roztwór korozyjny w szczelinie zwiększa stopień agresywności poprzez zmianę pH. Rozpuszczanie anodowe cząstek metalu powoduje odtlenienie roztworu znajdującego się w szczelinie co prowadzi do zmniejszenia zdolności pasywacyjnej elektrolitu [2].

Więcej artykułów znajdą państwo na stronie: www.metalelekkie.pl

[1] D. Senczyk, Naprężenia własne – pojęcia i klasyfikacja, źródło: http://www.badania-nieniszczace.info/Badania-Nieniszczace-Nr-01-03 2007/pdf/senczyk_naprezenia_wlasne.pdf 10.04.2014, godz. 10.00

[2] A. Bylica, J. Sieniawski, Tytan i jego stopy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1985